loading...

آموزش قانون كار

مطالب آموزشي و اطلاع رساني قانون كار و بيمه كارگران

بازدید : 12
شنبه 13 شهريور 1400 زمان : 11:07

با این مزد کارگران قاعدتاً باید در چادر زندگی کنند/ افزایش 100 درصدی مزد هم جوابگو نیست

درحالی نماینده کارگران می‌پرسد "چطور افزایش ۱۰باره قیمت محصول کارفرما قانونی ولی افزایش ۲باره مزد غیرقانونی است؟" نماینده دولت می‌گوید "افزایش ۲باره مزد قانونی است ولی امسال نمی‌توانیم" ونماینده کارفرماهم حل مسئله معیشت کارگران را وظیفه دولت می‌داند.

به گزارش پایگاه خبری کارگر نیوز؛ رشد شدید قیمت‌ها و گرانی‌های سرسام‌آوری که در سال 99 رخ داده است، شرایط بحرانی را برای سبد معیشتی عموم مردم به‌ویژه حقوق‌بگیران ثابت ایجاد کرده و فشاری کم سابقه را به دخل‌وخرج آنها وارد کرده است. در پی کوچک شدن بی‌سابقه سفره حقوق‌بگیران ثابت؛ دولت با استفاده از مسئولیت‌هایی که در قبال کارمندان و بازنشستگان داشت، طی سال گذشته و جاری رأساً اقدام به ترمیم حقوق آنها کرده است و در همین راستا افزایش 50درصدی حقوق کارمندان و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کشوری، لشکری و تأمین اجتماعی علاوه بر افزایش سالانه حقوق آنها انجام شده است.

اما در این بین جمعیت 14میلیون‌نفری کارگران (40 میلیون نفر با احتساب اعضای خانواده) از قلم افتاد و علی‌رغم درخواست‌هایی که از جانب نمایندگان کارگران و برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای بازنگری در دستمزد سال 99 ارائه شد، ولی نه دولت و وزارت کار و نه شورای‌عالی کار تاکنون جواب مثبتی به این درخواست‌ها نداده‌اند.

مقایسه دستمزد کارگران در سال 92 و 99 به‌همراه قیمت کالاها در این دو سال نشان می‌دهد علی‌رغم رشد 4.5 برابری مزد کارگران طی این 7سال، قدرت خرید آنها 2.5 برابر کم شد و فاصله مزد با سبد معیشت از 1.2 میلیون تومان در سال 92 به 3.2 میلیون در سال 99 رسید.

در همین راستا، چند ماه پیش درویشی رئیس سازمان بازرسی کل کشور هم قول بازنگری در دستمزد سال 99 را داده بود و نمایندگان مجلس یازدهم هم درپی تصویب طرحی هستند که دستمزد کارگران به‌شکل قانونی دو بار در سال افزایش یابد.

علی‌رغم درخواست های مکرری هم که برای برگزاری جلسه شورای‌عالی کار با این موضوع مطرح شده بود، ولی وزارت کار تاکنون پاسخی نداده است و جلسات شورای‌عالی کار برگزار نشده است. این در حالی است که جلسات کمیته مزد 1400 کارگران شروع شده ولی با توجه به تجارب سالهای گذشته بعید است مزد 1400 کارگران هم در سطحی تعیین شود که بتواند عقب ماندگی های مزدی سالهای اخیر کارگران نسبت به تورم را جبران کند. نمایندگان کارگری از فاصله عمیق و حدود 70 درصدی دستمزد تا هزینه معیشت سخن می‌گویند.

* تاجیک، نماینده کارگران: با این مزد کارگران قاعدتاً باید در چادر زندگی کنند

محمدرضا تاجیک، نماینده کارگران در شورای‌‌عالی کار با اشاره به اینکه دستمزد با سبد معیشت فاصله زیادی دارد گفت:میزان هزینه ها آنقدر افزایش یافته است که اگر دستمزد 100 درصد هم افزایش یابد باز هم عقب ماندگی مزدی جبران نمی شود.

محمدرضا تاجیک نماینده کارگران در شورای‌عالی کار درباره ضرورت بازنگری مزد 99 گفت: امکان بازنگری مجدد در دستمزد سال 99 وجود دارد, ولی علی رغم درخواست های متعدد جامعه کارگری برای برگزاری جلسه شورای‌عالی کار ما هنوز جلساتی برگزار نشده است.

وی با بیان اینکه دولت و کارفرمایان بر روی کاغذ فرمولی بنویسند که کارگران چگونه با حقوق و دستمزد فعلی روزگار بگذرانند گفت: با فاصله ای که بین حقوق و دستمزد کارگران ایجاد شده است, به صورت واضح می توان گفت که کارگران با این حقوق در چادر می توانند زندگی کنند.

تاجیک با اشاره به اینکه برای کارگران جای سوال است که چرا افزایش مزد کارگران امکان پذیر نیست ولی افزایش قیمت ممکن است؟ ادامه داد: آمارهایی را داریم که واحدهای تولیدی بزرگ که بخشی از سهام آنها دولتی است, از ابتدای سال تا کنون چندین بار افزایش قیمت داشته اند.چرا مشکلات فقط برای کارگران است. هنگامی صحبت از بازنگری مزد می شود, همه مسئولان درباره بازنگری مزد واکنش نشان می‌دهند.

نماینده کارگران در شورای‌عالی کار با تأکید بر اینکه سهم دستمزد در قیمت تمام شده حدوداً‌ 7 درصد است گفت: اینکه کارفرمایان بیان می کنند مشکلات مختلفی دارند را تا حدودی قبول داریم. اما مشکلات کارگران قابل مقایسه با کارفرمایان نیست. کارفرمایان علی رغم اینکه می گویند دچار مشکلات متعدد شدند, اما چندین بار قیمت کالای خود را افزایش دادند, و این کارگران بودند که باید هزینه ها را هر روز بیشتر از دیروز پرداخت می کردند.

وی با اشاره به اینکه برای کمک به کارگران باید راهکارهای مختلف بررسی شود گفت: دولت در جایگاه حاکمیتی خود باید حمایت کند و برنامه بدهد. در حال ‌حاضر کارگران عادی نمی‌توانند گوشت یا برنج خریداری کنند. ارز دولتی هزینه می‌شود ولی قیمت‌ها همچنان به نرخ آزاد به‌دست کارگران می‌رسد.

*تاجیک: افزایش 100درصدی مزد هم جوابگو نیست

تاجیک با بیان اینکه حتی اگر دستمزد دو برابر هم شود باز هم جوابگوی هزینه کارگران نیست گفت: شکاف دستمزدی ایجاد شده در سال‌های گذشته به حدی بزرگ است که افزایش حقوق حتی اگر 100 درصدی باشد نمی‌تواند آن را پر کند. فاصله میان سبد هزینه و دستمزد دریافتی کارگران بسیار زیاد است. دو برابر کردن حقوق دو میلیون و 700 هزار تومانی هم باعث تامین هزینه‌های کارگران نخواهد شد. طبق اصل 29 و 43 قانون اساسی دولت موظف است خدماتی را به آحاد جمعیتی کشوری ارائه کند، در همین راستا دولت باید برنامه‌های متفاوتی ارائه کند، در غیر این صورت فاصله طبقاتی هر روز بیشتر خواهد شد.

نماینده کارگران در شورای‌عالی کار در واکنش به درخواست نمایندگان مجلس برای افزایش 40درصدی حقوق و دستمزد گفت: درخواست ما از نمایندگان آن است که اصلاً وارد موضوع درصد نشوند. طبق قانون مقدار دستمزد و افزایش میزان دستمزد کارگران در شورای‌‌عالی کار مشخص می‌شود. نمایندگان مجلس عضو شورا نیستند، بنابراین اعلام درصد توسط آنها مورد تایید جامعه کارگری نیست و از ورود آنها به وادی عدد و رقم گله‌مند هستیم.

وی ادامه داد: اگر قرار است که مجلس دستمزد را تعیین کند, قانون را تغییر دهد و این کار را به عهده بگیرد, اما اگر به‌عنوان نمایندگان جامعه، درصدد حمایت هستند، از نمایندگان کارگری شورا حمایت کنند تا تلاش‌های آنها به نتیجه برسد.

تاجیک تاکید کرد: برای ورود به جلسه شورای‌عالی کار و چانه‌زنی دستمزد, عدد و رقم را با دقت محاسبه می کنیم و با درصدهای ناپخته به جامعه کارگری صدمه نمی زنیم. به شخصه بحث و بررسی درباره اعداد را به بعد از آغاز جلسات رسمی محدود می‌کنم و تا قبل از آغاز جلسات رسمی به این موضوع نمی پردازم. جلسات کمیته مزد چارچوب خاص خود را دارند، منطقی نیست که در همان جلسه اول خواستار افزایش صددرصدی حقوق شویم. ما به دنبال تأمین سبد معیشت خانوار کارگری مطابق ماده 41قانون کار و استناد به بندهای قانونی ماده 41 هستیم.

* تاجیک: حقوق کارگران در 2 هفته تعطیلات کرونایی پرداخت نشد

وی با اشاره به اینکه حق تعدادی از کارگران به ناحق در 2هفته محدودیت های کرونایی دولت پایمال شد گفت: با وجود اینکه این مصوبه دولت بوده است که واحدهای تولیدی باید با ظرفیت کمتر به منظور کنترل ویروس فعالیت کنند اما تعدادی از کارفرمایان سودجو, کارگران را در این 2هفته بیکار کرده اند,‌ به آنها حقوق نداده اند و بیان کرده اند که مگر برای ما کار کرده اید که توقع حقوق و دستمزد دارید؟

وی ادامه داد: بیماری کرونا, هزینه هایی برای پیشگیری و درمان برای خانوارهای کارگری تحمیل کرده, ‌اما هزینه های زندگی کفاف نمی دهد. بخشی از کارگران مجبور هستند که از درمان انصراف دهند چرا که توان تأمین ندارند.

* تاجیک: چطور افزایش مکرر قیمت محصول کارفرما قانونی است ولی افزایش 2باره مزد کارگر غیرقانونی؟

تاجیک با گلایه از دولت در خصوص عدم توجه به سه جانبه گرایی گفت: وظیفه دولت حمایت از کارگران است. دولت وظیفه حاکمیتی و قانونی خود را انجام نمی دهد. نمایندگان کارگران بارها درخواست برگزاری جلسه شورای‌عالی کار برای ترمیم دستمزد کارگران داشته اند, اما دولت بی توجهی کرده است. تورم بسیار زیاد است, اما مسئله این است که کارفرمایان این تورم را روی قیمت تمام شده محصول خود کشیده اند, این کارگران هستند که دستمزدشان تنها یک بار افزایش یافته است. قیمت تمام کالاها و خدمات چندین بار در سال 99 افزایش یافت و هیچ کس نگفت غیرقانونی است, چطور است که وقتی صحبت از دستمزد به میان می آید, همه اعتراض می کنند که افزایش مزد کارگران تنها یکبار باید اتفاق بیفتد و بیشتر از آن غیر قانونی است؟

نماینده کارگران در شورای‌عالی کار گفت: سال گذشته سبد معیشت کارگران 4 میلیون و 940 هزار تومان تعیین شد که البته این عدد نیز با در نظر گرفتن حداقل‌ها به دست آمد و قطعاً هزینه‌های زندگی بالاتر از اینهاست. اما برای تعیین دستمزد کسی به اینها توجه نکرد. مطابق آمارها دستمزد تنها حدود 30درصد هزینه های زندگی کارگران را پوشش می دهد. در واقع یک کارگر باید تمام وقت کار کند تا بتواند 30 هزینه‌های زندگی (هزینه‌های حداقلی) را به عنوان مزد دریافت کند.

* مخالفت کارگران با تعیین منطقه‌ای مزد

تاجیک درباره مزد منطقه ای گفت: دستمزد بر اساس مناطق و صنایع مختلف بدلیل عدم زیر ساخت ها قابلیت اجرا ندارد؛ طبق متن ماده 41 قانون کار تأمین حداقل معیشت یک خانوار، ضروری است. مزد به هر شکلی که تعیین شود تابع نرخ تورم و هزینه‌های زندگی است و حتماً در تعیین دستمزد این دو معیار باید لحاظ شود. بنابراین با وجود اینکه قانون کار می‌گوید که می‌توانید مزد را بر اساس مناطق و صنایع تعیین کنید اما این به شرطی قابل اجرا است که حداقل معیشت یک خانوار 3.3 نفری تامین شود است.

وی افزود: با توجه به اینکه عدم اجرای صحیح دو تبصره ماده 41 در این سال ها کارگران را با چالش روبرو ساخته و در تامین نیازهای حداقلی دچار بحران کرده است بهتر این است که اشتباه گذشتگان را دوباره تکرار ننماییم.

تاجیک گفت: ما با اجرای قانون مخالفتی نداریم، اما معتقد هستیم نباید با حذف حداقل دستمزد، در مناطق و صنایع، مزد را تعیین کنیم. اگر می‌خواهیم مزد متفاوت برای صنایع متفاوت و برای مناطق جغرافیای مختلف تعیین نماییم باید پس از تعیین حداقل دستمزد ،پس از بررسی کامل به این موضوع بپردازیم.

کارگرنیوز

بازدید : 17
چهارشنبه 10 شهريور 1400 زمان : 11:07

مدیرکل توسعه اشتغال وزارت کارگفت: در بهار سال جاری نسبت به بهار سال گذشته حدود ۸۱۴ هزار نفر از اشتغال مردان کاسته شده است ولی با برگشت به کار بخشی از مردان طی فصل بهار تا تابستان سال جاری، حدود ۶۹۹ هزار نفر به اشتغال مردان افزوده شده است.
علاالدین ازوجی,مدیرکل توسعه اشتغال وزارت کار در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره وضعیت اشتغال زنان گفت: به طور کلی در سال های اخیر موضوع اشتغال چه از بعد ایجاد فرصت های شغلی و چه از بعد صیانت از اشتغال موجود، یکی از دغدغه های سیاست گذاری در اقتصاد ایران شده است. از یک سو, اقتصاد ایران با گروه عظیمی از فارغ التحصیلان دانشگاهی که زنان بخش قابل توجهی از آن را در اختیار دارند(به عنوان ورودی های بالقوه جدید به بازار کار) مواجه می باشد که ایجاد فرصت های شغلی برای آن ها از سویی مهم و از سوی دیگر، برای اقتصاد کشور پرهزینه و همچنین دارای منافع زیاد است. نرخ بیکاری زنان به رغم نرخ مشارکت پایین آنها نسبت به مردان به مراتب بالاتر است و در دوران رکود اقتصادی با ریزش اشتغال بیشتری نسبت به مردان مواجه هستند. از سال 97 همزمان با افزایش تحریم های بین المللی, رشد اقتصادی ایران منفی بوده و اشتغال زنان آسیب بیشتری دیده است.

وی ادامه داد: از اسفند ماه سال گذشته تا کنون، با شیوع بیماری کرونا در کشور و تعطیلی برخی از فعالیت های اقتصادی و کاهش حجم برخی دیگر از فعالیت ها، به ویژه فعالیت های خدماتی، اشتغال زنان با کاهش زیادی مواجه بوده است. در فصل بهار امسال نسبت به بهار سال قبل حدود 749 هزار نفر از اشتغال زنان کاسته شده و طی فصل بهار امسال تا تابستان سال جاری نیز حدود 120 هزار نفر دیگر از اشتغال زنان کاسته شده و نشانگر تاثیر بسیار زیاد شیوع بیماری کرونا بر اشتغال زنان است.

ازوجی گفت: گفتنی است در بهار سال جاری نسبت به بهار سال گذشته حدود 814 هزار نفر از اشتغال مردان کاسته شده است ولی با برگشت به کار بخشی از مردان طی فصل بهار تا تابستان سال جاری، حدود 699 هزار نفر به اشتغال مردان افزوده شده است.

مدیرکل توسعه اشتغال وزارت کار اظهار داشت: وزارت کار برای تحرک بخشی در بازار کار و به منظور ایجاد فرصت های شغلی به خصوص برای جوان فارغ التحصیل دانشگاهی و زنان، برنامه ها و راه کارهای معطوف به اشتغال را با همکاری دستگاه های اجرایی ملی تهیه نموده است. این برنامه ها و راه کارها در قالب برنامه های اشتغالزایی شامل" اجرای قانون اشتغال روستایی و عشایری" و " برنامه سیاست های فعال بازار کار" با رویکرد بهره گیری حداکثری از ظرفیت بخش های خصوصی و تعاونی، تهیه و عملیاتی شده و در سطوح ملی و استانی در مرحله اجرا است.

وی اظهار داشت: با توجه به بررسی های صورت گرفته، از سال 96 تا شش ماهه نخست 99، حدود 1621 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد شده که سهم زنان حدود 38 درصد(معادل حدود 615 هزار فرصت شغلی) بوده است. گفتنی است در شش ماهه اول سال جاری که مصادف با شیوع بیماری کرونا است، حدود 171 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد شده است که حدود 62 هزار فرصت شغلی آن به زنان تعلق گرفته است. با توجه به ریزش اشتغال زنان، ایجاد 62 هزار فرصت شغلی برای زنان ناچیز است و برای جبران آن به اجرای برنامه های اشتغال ویژه برای زنان، به ویژه زنان سرپرست خانوار و زنان متعلق به خانوارهای کم درآمد است. در این برنامه ویژه می بایست هم به تثبیت اشتغال و هم ایجاد فرصت های شغلی جدید توجه شود.

وی در بیان سیاست های دولت برای اشتغالزایی بیان کرد: وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی با مشارکت همه ذی نفعان به منظور تحرک بخشی در بازار کار و ایجاد فرصت های شغلی به خصوص برای جوانان وفارغ التحصیلان دانشگاهی، برنامه ها و راهکارهای معطوف به اشتغال را در قالب" برنامه اشتغال فراگیر" مصوب 30فرودین ماه 96 تدوین نموده است. این برنامه با تقسیم کار دستگاهی در سال 96 و با رویکرد موثر و هدفمد در هدو طرف عرضه و تقاضای بازار کار از طریق شناسایی و تعیین رسته های منتختب اشتغال زا به تفکیک بخش های اقتصادی و 31استان کشور، انجام مداخلات سیاستی در بازار کار و توسعه نهادی و ظرفیت سازی تهیه و تصویب شده به اجرا درامده و همچنان ادامه دارد.

ازوجی افزود: بعد از آن دستورالعمل یاد شده، شامل شیوه نامه های مربوط به طرح های ذیل برنامه به ویژه شیوه برنامه های" اعطای تسهیلات اشتغالزا" به طرح های مربوط به رسته فعالیت های اقتصادی منتخب و نحوه تعیین و تشخیص و پرداخت یارانه تسهیلات طرح های مشمول برنامه اشتغال فراگیر تهیه و ابلاغ شد.

وی ادامه داد: همزمان با تصویب و ابلاغ برنامه و ضمایم آن, فعال سازی کلیه واحدهای همکار و ذی ربط در استان های کشور شامل کارگروه های تخصصی اشتغال، سازمان های مدیریت و برنامه ریزی استان ها، استانداری ها و کلیه دستگاه های اجرایی استان برای پیاده سازی و اجرای برنامه اشتغال فراگیر صورت گرفته است. گفتنی است، این برنامه از ابتدای سال 97 وارد مرحله پرداخت تسهیلات بانکی به متقاضیان گردید و تا اواخر تابستان همین سال ادامه یافت و پس از ابلاغ آیین نامه اجرایی بند"الف" تبصره18قانون بودجه 198 با محدودیت پرداخت تسهیلات به متقاضیان مواجه شد. درنتیجه اجرای طرح فوق مجموعاً حدود 87 هزارفرصت شغلی جدید ایجاد شده که سهم زنان در کسب فرصت های شغلی حدود12.4درصد(معادل حدود 11هزار فرصت شغلی) می باشد.

مدیرکل توسعه اشتغال وزارت کار بیان کرد: نتایج حاصل از اجرای برنامه اشتغال فراگیر(تکاپو) درسال98 بیانگر آن است که حدود35.3هزار فرصت شغلی جدید ایجاد شده است که عمدتاً ناشی از عملیاتی نمودن روش تأمین مالی مبتنی بر قرارداد در رسته فعالیت های اولویت دار است. کاهش تعداد فرصت های شغلی جدید ایجاد شده در سال98نسبت به سال 97 عمدتاٌ به دلیل عدم اختصاص منابع مالی تسهیلات بانکی بواسطه تغییرآیین نامه اجرایی تبصره 18قانون بودجه 98 بوده است.

طرح حمایت از ایجاد و توسعه رسته های اشتغالزا(موضوع بند الف تبصره18 قانون بودجه کشور)

ازوجی بیان کرد: حمایت از ایجاد و توسعه طرح های پراشتغال دررسته فعالیت های منتخب که بر اساس بررسی کارشناسی دستگاه های اجرایی و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی نهایی شده است. در قالب کمک های فنی و اعتباری،پرداخت تسهیلات و یارانه سود تسهیلات بانکی در بخش های منتخب اقتصادی در 31 استان کشور از سال97 شروع شده و با عاملیت برخی موسسات شبکه بانکی کشور برای توسعه سرمایه گذاری طرح های اشتغال زا در بخش های خصوصی و تعاونی در حال اجراء است. هدف از این طرح، توسعه رسته های پر ارزش و پر اشتغال و حفظ و صیانت از اشتغال موجود در بخش های اقتصای منتخب است. در راستای عملیاتی شدن این برنامه ها, تفاهم نامه های دو یا سه جانبه بین سازمان برنامه وبودجه کشور, دستگاه های اجرایی و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی به امضاء رسیده و ابلاغ شده است. سازمان برنامه و بودجه کشور با 7دستگاه اجرایی تفاهم نامه امضاءکرده که وارد عملیاتی و ایجاد اشتغال شده است.

وی افزود: در نتیجه اجرایی طرح مذکور از اواخر سال 97 تا انتهای شهریور سال جاری, حدود 247 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد گردیده که برآورد می شود سهم زنان در کسب زنان در کسب فرصت های شغلی حدود 12.4 درصد(معادل حدود 31 هزار نفر)بوده است. دستاوردهای اشتغالزایی برنامه های دولت در سال های 96 تا شش ماهه 99 ارایه شده است. در نتیجه اجرای مجموعه برنامه های اشتغال دستگاه اجرایی، مجموعاً حدود 1621 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد شده است و سهم زنان در ایجاد اشتغال حدود 38 درصد بوده است. در دوره 96 تا شش ماهه99 به طور متوسط سالانه حدود176 هزار فرصت شغلی جدید برای زنان ایجاد شده است که اگر چه اقدام مهمی در زمینه ایجاد اشتغال است ولی جوابگوی عرضه نیروی کار زنان نبوده است.

کارگرنیوز

بازدید : 18
سه شنبه 9 شهريور 1400 زمان : 11:43

اعتراض به عدم دریافت یارانه ۱۰۰ هزارتومانی کرونا/ ازکارافتادگان و مستمری‌بگیرانِ تامین اجتماعی ناراضی هستند

از کارافتادگان و مستمری بگیران زیر حداقل بگیر از عدم دریافت یارانه کرونا ناراضی هستند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، درحالیکه دولت و وزارت رفاه، شراط دریافت یارانه صد هزار تومانی را بیمه بودن و شغل و درآمد ثابت داشتن دانسته، افراد مختلفی که هریک به نوعی مستمری‌بگیر سازمان تامین اجتماعی محسوب می‌شوند، در تماس‌ها و پیام‌های مکرر، نسبت به عدم دریافت یارانه ۱۰۰ هزار تومانی کرونا اعتراض کردند. این گروه‌ها از عدم تعلق یارانه انتقاد دارند که دو نمونه از این انتقادات در زیر آورده می‌شود:

زنی سرپرست خانوار با ماهی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان درآمد!

زنی سرپرست خانوار که مستمری همسرش را با ۱۵ سال سابقه کار دریافت می‌کند، می‌گوید: مستمری دریافتی من حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است اما با این حال، یارانه ۱۰۰ هزار تومانی را به من نداده‌اند.

این زن سرپرست خانوار که یک فرزند محصل در خانه دارد، با بیان اینکه دریافت ۱۰۰ هزار تومان برای چهار ماه متوالی می‌توانست کمی از بار هزینه‌های تحصیل فرزندم بکاهد، خود را متعلق به پایین‌ترین دهک‌های درآمدی کشور می‌داند و می‌گوید: بسیاری از افرادی که به ظاهر درآمد ثابت ندارند و شغل ثابتی هم ندارند، ممکن است چند برابر من عایدی ماهانه داشته باشند؛ من در دور و بر خودم کسانی را می‌شناسم که فقط خرید و فروش می‌کنند؛ از گوشی گرفته تا خط تلفن همراه؛ اما یارانه هم می‌گیرند؛ این افراد بیمه ندارند اما مستحق هم نیستند.

او با بیان اینکه نه همسان‌سازی و نه افزایش مستمری‌ها نتوانسته من را به خط فقر نزدیک کند؛ ادامه می‌دهد: وضعیت معیشتی آدمهایی مثل من که زیر حداقل بگیر محسوب می‌شوند، اصلاً مناسب نیست؛ چه کسی مستحق تر از من و امثال من برای دریافت یارانه؟!

از کارافتاده‌ای با ماهی کمتر از دو میلیون تومان مستمری ماهانه!

حمید یک کارگر از کارافتاده است که به دلیل حادثه کار، از کارافتاده شده و سالهاست که مستمری ازکارافتادگی می‌گیرد؛ درآمد او نیز ماهانه کمتر از دومیلیون تومان است اما یارانه ۱۰۰ هزار تومانی کرونارا نگرفته است. حمید نیز نسبت به معادلات پرداخت یارانه انتقاد دارد و می‌گوید: کار من یدی و بدنی بوده و بنابراین بعد از ازکارافتادگی، دیگر نمی‌توانم شغلی داشته باشم؛ من تحصیلات دانشگاهی ندارم که بتوانم کار پشت میزنشینی پیدا کنم و از کارافتادگی برایم مساله نباشد؛ من دیگر نمی‌توانم کار کنم و تنها منبع درآمد من همین مستمری ناچیز ماهانه است؛ چرا به من یارانه نمی‌دهند و از من حمایت نمی‌کنند؟ چه کسی به کارگر ساده‌ای که از کارافتاده باشد و توان کار نداشته باشد، کار می‌دهد و او را استخدام می‌کند؟!

او ادامه می‌دهد: باید مستمری ازکارافتادگی به اندازه‌ای باشد که بتوان با آن هزینه‌های زندگی را تامین کرد؛ حالا که اینگونه نیست، لااقل در پرداخت یارانه‌ها و حمایت ها، من و امثال من را خط نزنند! من علیرغم بیمه بودن و درآمد ثابت داشتن، متعلق به پایین‌ترین دهک‌های درآمدی هستم و فکر نمی‌کنم از من مستحق‌تر هم باشد!

او نیز تاکید می‌کند اگر قرار به برقراری عدالت است، باید از کارافتادگان و مستمری بگیران زیر حداقلی را به حساب بیاورند و از آنها حمایت نقدی بکنند؛ حمید بر این باور است که آمدن کرونا، هزینه زندگی آدم‌هایی مثل او را به شدت افزایش داده اما درآمد این آدمها همچنان ثابت مانده است.

کارگران ساختمانی با نیمی از ماه بیکاری!

در عین حال، کارگران ساختمانی نیز که به هزار زحمت حق بیمه ماهانه خود را به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز می‌کنند –چراکه اگر سه ماه متوالی این حق بیمه را نریزند، بیمه آن‌ها قطع می‌شود و باید مجدداً بروند در صف طولانی متقاضیان بیمه کارگران ساختمانی، آخر صف بایستند و ماه‌ها انتظار بکشند- نسبت به‌عدم دریافت یارانه ۱۰۰ هزار تومانی کرونا انتقاد دارند و می‌گویند: با آمدن کرونا، نرخ بیکاری ما افزایش یافته؛ گاهی بیش از نیمی از ماه را بیکاریم و اگر شانس بیاوریم و کاری پیدا کنیم، باید با دستمزدهای بسیار پایین بسازیم چراکه فرصت‌های شغلی در بخش ساختمان محدود است و متقاضی شغل، بسیار.

همه این گروه‌ها در حالی از دریافت یارانه ۱۰۰ هزار تومانی خط خورده‌اند که دولت، فقط یک شرط ثابت برای دریافت یارانه مشخص کرده: داشتن بیمه، داشتن درآمد ثابت و ماهانه. این در حالیست که سازمان تامین اجتماعی بیمه‌شدگان بسیاری دارد که بیمه هستند ولی یا درآمد ثابت ماهانه ندارند (مانند کارگران ساختمانی در بحران فعلی ساخت و ساز) و یا درآمد ثابت ماهانه دارند اما این درآمد مکفی نیست؛ حتی گروه‌هایی از مستمری بگیران هستند که نصف حداقل مستمری دریافتی دارند و بنابراین، صد هزار تومان یارانه دولت می‌تواند کمک مناسبی برای آن‌ها باشد؛ به خصوص در ایام بحران کرونا که هم هزینه‌های درمان و بهداشت مردم افزایش یافته و هم هزینه‌های مازادِ آموزش مجازی و تهیه تبلت و اینترنت، بر دوش خانوارها تحمیل شده است.

صدهزار تومان، وقتی فرصتی نیست!

در چنین شرایطی، زنی سرپرست خانوار یا از کارافتاده‌ای که برایش فرصت شغل مجدد نیست و باید با مستمری ناچیز ازکارافتادگی، امور زندگی را اداره کند، نمی‌توانند نسبت به تبعیض درعدم دریافت یارانه بی‌تفاوت باشند؛ آن‌ها بیمه خود را شرط استطاعت کامل نمی‌دانند و به حق براین باور هستند که بسیاری از اقشار اجتماع که بیمه ندارند، گاهاً درآمدهای بسیار بیشتری دارند چرا که از کانال اقتصاد غیررسمی یا مشاغل کاذب و خارج از لیست، کسب روزی می‌کنند و امکان این را دارند که بسیار بیشتر از بیمه شدگان سازمان، پول دربیاورند.

زن سرپرست خانوار که هرگز در عمرش شاغل نبوده می‌گوید: تا زمانیکه همسرم زنده بود، کار می‌کرد و هرجور بود هزینه‌های زندگی تامین می‌شد؛ اما برای من مادر که هیچ شغلی بلد نیستم و هیچ تخصصی ندارم، امکان کسب درآمد نیست؛ آیا دولت نباید از من حمایت کند؟

به گفته او و امثال او، صد هزار تومان پولی نیست اما وقتی چهار ماه به صورت منظم پرداخت شود، می‌توان با آن ماهانه چند کیلو مرغ یا تخم مرغ خرید و به خانه آورد؛ حمید می‌گوید: برای ازکارافتادگانی مثل من، همین پول ناچیز، بازهم «غنیمت» است! برای همین است که نسبت به‌عدم دریافت آن، معترضیم و به شدت انتقاد داریم!
ایلنا

بازدید : 23
دوشنبه 8 شهريور 1400 زمان : 11:04

چرا کارفرمایان جزئیات قرارداد با کارگران را پنهان می‌کنند؟
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران درباره قراردادهای کار کارگران می گوید: بیشتر از ۵۰درصد کارگاه ها قرارداد تک نسخه ای دارند و نسخه قرارداد دست کارگر نیست.
به گزارش کارگر نیوز؛ نقش قرارداد کار در معنا بخشیدن به رابطه کارگری، کارفرمایی از این جهت حائز اهمیت است که شاید سرآغاز اختلافات بین کارگر و کارفرما از قراردادهای کاری نشأت بگیرد،‌چرا که گاهی کارفرمایان بدون لحاظ کردن منافع کارگر نوع و موارد لحاظ شده در قرارداد را به گونه ای درج می‌کنند که موجب حساسیت نیروی کار می‌شود

در شرایط کرونایی که اکثر کارگاه ها با مشکل مواجه هستند, میزان اخراج و تعدیل کارگران بیشتر شده است. اما با توجه به اینکه کارگر نسخه قرارداد کار ندارد, شرایط برای مراجعه به بیمه بیکاری را ندارد. علت اصلی آن این است که نسخه ای از قراردادکار را ندارد.

اما مسئله اینجاست که امروز مطابق این تعریف بین هیچ کارگر و کارفرمایی قرارداد کار منعقد نمی‌شود. قراردادهای سفیدامضا، کوتاه مدت،قرارداد موقت، قرارداد آزمایشی از جمله قراردادهای رایج در بازار کار فعلی است.

یکی از مسائل مهم در بحث قرار دادهای کاری ماده 10 قانون کار و بحث 4نسخه بودن این قانون است. این قانون اشاره دارد که" در مواردیکه قرارداد کار کتبی باشد، قرارداد در 4نسخه تنظیم می‌گردد که یک نسخه از آن به اداره کار محل و یک نسخه نزد کارگر و یک نسخه نزد کارفرما و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار و در کارگاه‌های فاقد شورا در اختیار نماینده کارگر قرار می‌گیرد."

جدیدترین گزارش وزارت کار از وضعیت امنیت شغلی و قراردادهای کاری کشور حاکی از آن است که بیش از 95 درصد کارگران دارای قرار داد موقت هستند و این مسئله نشان دهنده نبود امنیت شغلی و وضعیت نامطلوب قراردادهای کاری است.

*50درصدکارگاه قرارداد تک نسخه ای دارند

حمیدرضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران گفت‌: درباره سامانه " جامع ثبت قراردادهای کار " گفت: مطابق قانون, قراردادها باید در 4نسخه تنظیم شود, یک نسخه دست کارگر,یک نسخه دست کارفرما و یک نسخه دست شورای اسلامی کار اداره باید قرار گیرد, بررسی های میدانی نشان داد که این فرآیند در بین کارگاه ها به صورت حداقلی انجام می شود.

وی ادامه داد:حداقل بیشتر 50درصد کارگاه ها قراردادهای تک نسخه ای دارند,کارگران هم از جزئیات نوع قراردادها خبر ندارند,این فرآیندهایی که ازسوی وزارت کار اعلام می شود کمی هستند و کیفیت در اجرا ندارند. سامانه " جامع ثبت قراردادهای کار " بسیار خوب است به شرطی که تمام تولید کنندگان قراردادهای کار خود را در آن جا نمایی کنند. به همین دلیل اگر کارگر با مشکلی روبرو شود نسخه ای از قرارداد خود را ندارند که بتواندبه مراجع حل اختلاف مراجعه کند. اکثر کارگرانی که به مراجع حل اختلاف مراجعه می کنند, قرارداد کار ندارند.

امام قلی تبار افزود:کارفرمایان رغبت ندارند که جزئیات قرارداد خود را نشان دهند,بنابراین خروجی از این طرح وجود ندارد. واقعیتی وجود دارد و آن این است که درصدی زیادی از کارفرمایان وظایف تکلیفی خود را نمی دانند,بسیاری از کارفرمایان تصور می کنند که حداقل دستمزد وزارت کار, همان حداقل حقوق است, حق مسکن,پایه سنوات و بقیه مزایا را جز حداقل حقوق نمی دانند.

کارگرنیوز

بازدید : 20
پنجشنبه 4 شهريور 1400 زمان : 18:44

به گزارش خبرگزاری فرانسه، مسؤولان قطر معتقدند که این اصلاح موجب جذب سرمایه گذاری و رشد اقتصادی می‌شود.

اصلاح در قانون کار این کشور یک هفته پس از آن اعلام می‌شود که سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی از نبود شرایط مناسب برای بسیاری از کارگران خارجی در این کشور سخن گفته بود.

کارگران خارجی حدود ۹۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. تغییرات حق مسکن 99 کارگران از تیرماه اجرایی می شود.

وزارت توسعه اداری، کار و امور اجتماعی قطر روز یکشنبه در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که قانون شماره ۱۷ سال ۲۰۲۰ در باره تعیین حداقل حقوق کارگران و خدمتکاران در منازل یکهزار ریال قطری (۲۷۵ دلار) تعیین شد.

براساس قانون جدید، اگر کارفرما مسکن یا غذای مناسب برای کارگر فراهم نکند، حداقل کمک هزینه مسکن و غذای آن به ترتیب ۵۰۰ و ۳۰۰ ریال قطری خواهد بود.

همچنین دستورالعملی صادر شده تا بر اساس آن امکان انتقال کارگران میان کارفرمایان تسهیل شود.

سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که دریافت رضایت کارفرمایان پیش از تغییر شغل، کارگران مهاجر را در کنترل کارفرمایان بد رفتار قرار می‌دهد.

"استیو کوکبرن" مسؤول عدالت اقتصادی و اجتماعی سازمان دیده‌بان حقوق بشر در این باره گفت: از تصویب این گونه قوانین [برای حمایت کارگران] استقبال می‌کنیم و از مقام‌های قطری می‌خواهیم که ضامن اجرای سریع و صحیح این قوانین باشند.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر هفته پیش اعلام کرد که بخش زیادی از کارگران خارجی در قطر همچنان از سوی کارفرمایان مورد بهره‌کشی قرار می‌گیرند، دستمزد برخی از آنان با تأخیر پرداخت می‌شود،برخی از آنان تهدید به اخراج می‌شوند و برخی کارفرمایان نیز حقوق کارگران را کاهش می‌دهند بطوری که عده‌ای از آنان توانایی خرید غذا ندارند.

اما مقام‌های قطری با رد این اتهامات اعلام ‌کردند، این سازمان به طور عمد در گزارش خود اقدام به انحراف افکار عمومی می‌کند.

قطر ۲ میلیون و ۷۶۰ هزار نفر جمعیت دارد که بیش از ۹۰ درصد آن را کارگران ارزان قیمت کشورهای جنوب و جنوب شرق آسیا نظیر هند، پاکستان، بنگلادش، فیلیپین تشکیل می‌دهند.

منبع : ایرنا

بازدید : 24
چهارشنبه 3 شهريور 1400 زمان : 18:41

با مصوبه دیروز نمایندگان مجلس به حداقل حقوق بگیران دولتی مبلغ ۷۰۰ هزار تومان در سال آینده افزوده شد و دریافتی کارکنان دولت در سال ۱۴۰۰ کمتر از سه میلیون و ۵۰۰ هزار تومان نباشد.

به گزارش اقتصاد نیوز روز گذشته نمایندگان مجلس مصوب کردند دریافتی کارکنان دولت در سال ۱۴۰۰ کمتر از سه میلیون و ۵۰۰ هزار تومان نباشد. این رقم در سال جاری دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان تعیین شده بود. با این حساب دولت سال آینده باید ۲۵ درصد حقوق این بخش از حقوق بگیران را بالا ببرد. در عین حال مجلس مصوب کرد سقف ریالی افزایش حقوق از دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بیشتر نباشد. براساس این مصوبه حقوق‌های بالای ۱۰ میلیون تومان بعد از افزایش ۲۵ درصدی نباید بیشتر از ۲.۵ میلیون تومان به آنها اضافه شود. اما تکلیف دریافتی سایر رده های حقوق بگیر دولت چیست؟

با این مصوبه حقوق بگیران دولت بین یک میلیون تا دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان افزایش حقوق ماهیانه خواهند داشت. در مقابل از حقوق های ۴ میلیون تومان به بالا مالیات اخذ می شود. پله اول مالیاتی ۱۰۰ هزار تومان است و پله آخر ۳ میلیون و ۳۲۵ هزار تومان در ماه. به همین دلیل کارمندان دولتی که در سال آینده بالای ۲۰ میلیون تومان حقوق می گیرند خالص دریافتی آنها به دلیل پرداخت مالیات بیشتر از امسال کمتر است.

مجلس مصوب کرد پاداش پایان‌خدمت کارکنان به ازای هر سال خدمت حداکثر تا سی‌سال و تا سقف چهار میلیارد و هفتصد و بیست میلیون (۴.۷۲۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال خواهد بود. یعنی کارکنان دولت در صورت آنکه بخواهند در سال آینده بازنشسته شوند با فرض سی سال سابقه خدمت بیشتر از ۴۷۲ میلیون تومان نمی توانند پاداش دریافت کنند.

بازه حقوق ناخالص ۹۹ تا

(مبنا به ریال)

درصد افزایش ناخالص حقوق ۱۴۰۰

حقوق ناخالص ۱۴۰۰

(مبنا به ریال)

افزایش حقوق ۱۴۰۰

(مبنا به ریال)

مالیات در ماه ۱۴۰۰

(مبنا به ریال)

افزایش حقوق ناخالص پس از کسر

(مبنا به ریال)

خالص حقوق در ماه ۱۴۰۰

(مبنا به ریال)

خالص حقوق در ماه ۹۹

(مبنا به ریال)

درصد رشد خالص حقوق نسبت به ۹۹

رشد خالص حقوق نسبت به ۹۹

(مبنا به ریال)

۲۸,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۳۵,۰۰۰,۰۰۰ ۷,۰۰۰,۰۰۰ ۰ ۷,۰۰۰,۰۰۰ ۳۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۸,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۷,۰۰۰,۰۰۰
۴۰,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۵۰,۰۰۰,۰۰۰ ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ ۱,۰۰۰,۰۰۰ ۹,۰۰۰,۰۰۰ ۴۹,۰۰۰,۰۰۰ ۳۹,۰۰۰,۰۰۰ %۲۶ ۱۰,۰۰۰,۰۰۰
۶۰,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۷۵,۰۰۰,۰۰۰ ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ ۳,۵۰۰,۰۰۰ ۱۱,۵۰۰,۰۰۰ ۷۱,۵۰۰,۰۰۰ ۵۶,۲۵۰,۰۰۰ %۲۷ ۱۵,۲۵۰,۰۰۰
۸۰,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ۲۰,۰۰۰,۰۰۰ ۷,۰۰۰,۰۰۰ ۱۳,۰۰۰,۰۰۰ ۹۳,۰۰۰,۰۰۰ ۷۳,۰۰۰,۰۰۰ %۲۷ ۲۰,۰۰۰,۰۰۰
۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ %۲۵ ۱۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۱۱,۰۰۰,۰۰۰ ۱۴,۰۰۰,۰۰۰ ۱۱۴,۰۰۰,۰۰۰ ۸۹,۰۰۰,۰۰۰ %۲۸ ۲۵,۰۰۰,۰۰۰
۱۳۰,۰۰۰,۰۰۰ %۱۹.۲ ۱۵۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۱۷,۰۰۰,۰۰۰ ۸,۰۰۰,۰۰۰ ۱۳۸,۰۰۰,۰۰۰ ۱۱۲,۵۰۰,۰۰۰ %۲۳ ۲۵,۵۰۰,۰۰۰
۱۶۰,۰۰۰,۰۰۰ %۱۵.۶ ۱۸۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۳,۲۵۰,۰۰۰ ۱,۷۵۰,۰۰۰ ۱۶۱,۷۵۰,۰۰۰ ۱۳۵,۰۰۰,۰۰۰ %۲۰ ۲۶,۷۵۰,۰۰۰
۲۰۰,۰۰۰,۰۰۰ %۱۲.۵ ۲۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۲۵,۰۰۰,۰۰۰ ۳۳,۲۵۰,۰۰۰ منفی ۸,۲۵۰,۰۰۰ ۱۹۱,۷۵۰,۰۰۰ ۱۶۵,۰۰۰,۰۰۰ %۱۶ ۲۶,۷۵۰,۰۰۰

بازدید : 24
سه شنبه 2 شهريور 1400 زمان : 20:10

چرا افزایش ۱۰۰ درصدی مزد کارگران و مستمری بازنشستگان «تورم زا» نیست؟+محاسبات

کاظم فرج اللهی با انجام محاسباتی دقیق نشان می‌دهد که صد درصد افزایش دستمزد، فقط ده درصد قیمت تمام شده کالاها و خدمات را افزایش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، «افزایش مزد، تورم زاست»؛ این کلیشه را دولت و کارفرمایان مدام تکرار کرده‌اند تا از زیر بار افزایش عادلانه و قانونی دستمزد طبقه کارگر فرار کنند.

اما کاظم فرج اللهی (فعال صنفی مستقل کارگری) با انجام محاسباتی دقیق نشان می‌دهد که صد درصد افزایش دستمزد، فقط ده درصد قیمت تمام شده کالاها و خدمات را افزایش می‌دهد و درنتیجه، افزایش عادلانه‌ی دستمزد کارگران و بازنشستگان به هیچ وجه، خاصیت تورم‌زایی ندارد.

او در ارتباط با «اثر افزایش مزد بر تورم» می‌گوید: تزریق پول در گردش و افزایش نقدینگی در جامعه و اقتصاد، تورم زاست. در حالیکه افزایش مزد، به هیچ وجه تزریق پول نیست و فقط از حاشیه سود کارفرما کاسته می‌شود.

فرج اللهی ادامه می‌دهد: اگر a همه‌ی هزینه‌های تولید (کالا یا خدمات) منهای دستمزد و b مزد و دیگر هزینه‌های پرسنلی باشد، خواهیم داشت:

مزد و هزینه‌های پرسنلی+بقیه هزینه‌های تولید= قیمت تمام شده کالا( ۱۰۰%)

a+b= 100

او اضافه می‌کند: در اقتصاد امروز ایران بنا به برآورد کارشناسان معتبر اقتصادی و همچنین بررسی‌های مرکز تحقیق و پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، مجموع مزد و دیگر هزینه‌های پرسنلی به طور میانگین کمتر از ۱۰ درصد هزینه تمام شده محصول را به خود اختصاص می‌دهند (در صنایع بزرگ و مدرن حدود ۷ درصد و در صنایع کوچک و کمتر صنعتی کمی بیشتر از ۱۰ درصد و در بخش خدمات نزدیک ۴۰ درصد که متوسط آن همان ده درصد می‌شود) به این ترتیب معادله بالا اینگونه می‌شود:

a+10%=100%

فرج اللهی می‌افزاید: حالا اگر دستمزدها و هزینه‌های تابعه، یکباره با ۱۰۰ درصد افزایش دوبرابر بشوند، معادله به صورت زیر درمی‌آید:

a+b+b=a+10%+10%==110%

او نتیجه می‌گیرد: یعنی در صورت افزایش ۱۰۰ درصدی مزد، قیمت تمام شده کالا فقط ۱۰ درصد افزایش می‌یابد. این ۱۰ درصد می‌تواند از سود کارفرما کاسته بشود یا بخشی از آن را دولت در راستای کمک به ایجاد بهبود و رونق در فضای کسب و کار، در قالبِ تخفیف در عوارض و مالیات متقبل شود.

این فعال کارگری در پایان می‌گوید: مساله اینجاست که در ایران کارفرمایان و دولت که خود کارفرمای بزرگی است و در دوران رونق، سودهای بسیار انباشتند و بایستی «هیلزها» و «مال‌های سر به فلک کشیده» را از همین سودهای سر شاری که حاصل کار کارگران است، بنا کنند، در این شرایط بحرانی نمی‌خواهند ذره‌ای از حاشیه سودشان کاسته بشود و هیچگونه مسئولیتی را در گذر جامعه از بحران به عهده نمی‌گیرند.

ایلنا

بازدید : 20
دوشنبه 1 شهريور 1400 زمان : 17:05

قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاههای مشمول قانون کار

‌قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاههای مشمول
قانون کار
‌ماده واحده - کلیه کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از
کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد،‌به عنوان عیدی و پاداش
بپردازند. مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز
حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.
‌تبصره 1 - مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده‌اند
باید به مأخذ شصت روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال، محاسبه‌گردد. مبلغ
پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده موضوع ماده
واحده این قانون تجاوز نماید.
‌تبصره 2 - در کارگاههایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت
می‌نمایند، عرف کارگاه معتبر خواهد بود.
‌تبصره 3 - رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای این قانون در صلاحیت مراجع پیش‌بینی
شده در فصل حل اختلافات قانون کار می‌باشد.
‌تبصره 4 - این قانون از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا بوده و جایگزین لایحه قانونی
تأمین منافع کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاههای‌صنعتی و تولیدی
مصوب 1341 و لغو قوانین مصوب 1359.4.23 شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران می‌گردد.
‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ ششم
اسفند ماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی‌تصویب و در تاریخ 1370.12.6
به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
‌رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
مرکز پژوهش

بازدید : 26
يکشنبه 31 مرداد 1400 زمان : 17:00

در قانون کار، کارگر اینگونه تعریف شده است: کسی که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند.

از این ماده برداشت می شود که کارگر نمی تواند یک شخص حقوقی باشد بلکه معمولا کارگر یک شخص حقیقی است و ماده ۲ هر فردی که تحت هر عنوان به درخواست فرد دیگری کار کند، کارگر تلقی می شود. پس یک کارگر از نظر عموم ممکن است به هر کسی که کار یدی انجام می دهد اطلاق شود در حالی که در نظر قانون، کارگر می تواند، استاد دانشگاه و یا یک مدیر فنی یا دکتر باشد.

کارگر در مقابل مزد، کار می کند، در نتیجه شخص حقیقی ای که برای فرد دیگری به صورت رایگان و بدون هیچ اجرتی کار می کند، از نظر قانون کار کارگر بحساب نمی آید. در واقع رابطه کاری یک رابطه معوض است یعنی در مقابل عوض انجام می شود. و این عوض صرفاً وجه نقد نیست و می‌تواند هر چیزی باشد، مثلا نگهبان آپارتمانی که در مقابل دستمزد خود حق سکونت رایگان را پیدا می کند. در نهایت اینکه کارگر تابع کارفرماست. یعنی کارگر تصمیمات کارفرما را اجرا می نماید.

حق بیمه کارگران

دسترسی سریع به عناوین:

انواع ضمانت اجرا ها در قانون کار

ضمانت اجرای کیفری، حقوقی مقرر در قانون کار و ضمانت اجرای مقرر در ماده ۵۰ قانون تامین اجتماعی و آیین نامه اجرایی آن مصوب ۱۳۵۵

پرداخت حق بیمه کارگر بر عهده کارفرما می باشد که در قالب ارسال لیست بیمه ای به سازمان تامین اجتماعی و پرداخت حق بیمه مقرر صورت می پذیرد. در صورت تخلف مطابق ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی و ماده ۱۷۱ قانون کار، ضمانت اجرای کیفری، حقوقی و یا ضمانت اجرای مقرر در مقررات تامین اجتماعی تعیین شده است. هر یک از این راهکارها دارای نقاط ابهام متعددی است.

عدم پرداخت حق بیمه کارگران تحت امرِ کارفرما ممکن است با ضمانت اجرای کیفری مواجه گردد.مطابق ماده ۱۴۸ قانون کار ۱۳۶۹:« کارفرمایان کارگاه های مشمول این قانون، مکلف هستند بر اساس قانون تأمین اجتماعی، نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام‌ نمایند». مطابق ماده ۱۸۳ همان قانون:«کارفرمایانی که برخلاف مفاد ماده ۱۴۸ این قانون از بیمه نمودن کارگران خود، خودداری نمایند، علاوه بر تأدیه کلیه حقوق متعلق به‌کارگر (‌سهم کارفرما) با توجه به شرایط و امکانات خاطی و مراتب جرم به جریمه نقدی معادل دو تا ده برابر حق بیمه مربوطه محکوم خواهند شد».

شکایت سازمان تامین اجتماعی بابت عدم پرداخت حق بیمه کارگر

قطعا کارگر می تواند از کارفرمای خویش به علت عدم پرداخت حق بیمه ایام اشتغال شکایت کیفری نماید. حال باید دید آیا سازمان تامین اجتماعی نیز دارای چنین حقی است؟
چنانچه جرم موضوع ماده ۱۸۳ را از جرائم قابل گذشت بدانیم، طبیعتا سازمان تامین اجتماعی نمی تواند به عنوان شاکی یا اعلام کننده جرم، رسیدگی دادگاه کیفری به موضوع عدم پرداخت حق بیمه را درخواست نماید. در عین حال باید دانست سازمان تامین اجتماعی نیز در پرداختحق بیمه کارگران نفع مستقیمی دارد. زیرا نهاد بیمه ای ارائه دهنده حمایت به کارگران علی الاصول این سازمان می باشد و عدم پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما به معنی محرومیت این سازمان از منابع درآمدی خود می باشد(ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی)

تاثیر گذشت شاکی خصوصی(کارگر) بر موقوفی تعقیب

نفع مستقیم خانواده و در واقع افراد تحت تکفل کارگر(بیمه شده) و سازمان تامین اجتماعی، تاثیر مستقیم بیمه بودن اشخاص در سیاست های دولت در زمینه تامین اجتماعی و اصل غیرقابل گذشت بودن جرایم موید غیرقابل گذشت بودن این جرم است. در نتیجه می توان گفت برخلاف رویه عملی نادرستی که در این زمینه شکل گرفته است، افراد خانواده، کارگر و سازمان تامین اجتماعی می توانند به عنوان شاکی در این زمینه اعلام جرم نمایند. همچنین رضایت شاکی اعم از اینکه سازمان تامین اجتماعی باشد یا کارگر یا خانواده وی، موجب موقوفی تعقیب نخواهد شد. نتیجه دیگر اینکه هر شخصی به ویژه دادرسان اداره کار و صاحب منصبان دولتی مکلفند تا به محض اطلاع در این زمینه اعلام جرم نمایند. همچنین در مواردی که بتوان به این جرم عنوان جرم مشهود را داد، بازپرس می تواند راسا شروع به رسیدگی نماید.

کارگر ایرانی

حوادث ناشی از کار

مطابق ماده ۶۰ قانون تأمین اجتماعی، حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می‌افتد. مقصود از حین انجام وظیفه تمام اوقاتی است که بیمه شده در کارگاه یا موسسات وابسته یا ساختمان‌ها و محوطه آن مشغول کار باشد و یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه، عهده دار انجام ماموریتی باشد.اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان و یا برای معالجات درمانی و توانبخشی و اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه جز اوقات انجام وظیفه محسوب می‌گردد، مشروط بر اینکه در زمان عادی رفت و برگشت به کارگاه اتفاق افتاده باشد حوادثی که برای بیمه شده حین اقدام برای نجات سایر بیمه شدگان و مساعدت به آنان اتفاق می‌افتد حادثه ناشی از کار محسوب می‌شود.

مسئولیت کیفری در صورت بروز حادثه

حسب نظر بازرسان کار یا کارشناسان رسمی دادگستری و بر اساس رأی قضایی مسئولیت کیفری حادثه بر عهده مقصر یا مقصرین حادثه است. حسب ماده ۹۵ قانون کار : مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشت کار بر عهده کارفرما یا مسئولین واحد‌های موضوع ذکر شده در ماده ۸۵ این قانون خواهد بود. هر گاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئولین واحد، حادثه‌ای رخ دهد، شخص کارفرما یا مسئول مذکور از نظر کیفری و حقوقی و نیز مجازات‌های مندرج در این قانون مسئول است.

دلایل موجه برای اخراج کارگران

معمولا کارفرماها کارگری را اخراج نمی‌کنند؛ بلکه به روش های غیر مستقیم به واسطه قراردادهای کوتاه مدتی که با کارگر منعقد می‌کنند صبر می‌کنند تا مدت قرارداد تمام شود و سپس با خودداری از تمدید قرارداد موجبات عدم همکاری با او را فراهم میکنند. اما حال اگر کارفرمایی بخواهد در یک قرارداد دائمی یا پیش از موعد مشخص شده در قرارداد کار معین، کارگری را اخراج کند، برای اینکه مشمول ضمانت اجراهای قانونی نشود، باید مراحلی را طی کند. مطابق ماده ۲۷ قانون کار، هر‌گاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور کند و یا آیین‌نامه‌های انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی نقض کند، کارفرما حق دارد تا با جلب موافقت شورای اسلامی کار، مطالبات، حقوق معوقه و حق سنوات کارگرحق وی پرداخت کرده و قرارداد کار را فسخ کند یا به تعبیری کارگر را اخراج کند.

اگر کارگاه، فاقد شورای اسلامی کار باشد، کارفرما باید نظر مثبت انجمن صنفی را جلب کند و اگر موضوع با توافق بین کارفرما و کارگر حل نشود، موضوع به هیات تشخیص روابط کارگر و کارفرما ارجاع می‌شود و بازهم اگر موضوع حل نشد، این بار در هیات حل اختلاف کارگر و کارفرما موضوع طرح و نظر نهایی این هیات، ملاک تصمیم‌گیری خواهد بود. در مدتی که قرار است این مراحل طی شود، کارگر کماکان به فعالیت‌ خود در‌‌ همان واحد ادامه داده و مانند سایر کارگران مشغول کار و همچنین انجام وظایف و امور محوله خواهد بود.

اگر کارفرما نتواند نظر مثبت مراجع گفته شده را برای اخراج کارگر جلب کند، امکان فسخ قرارداد برای وی وجود ندارد. و در صورتی که باز هم اقدام به فسخ قرارداد و اخراج کارگر کند، این مقررات اخراج کارگران غیرقانونی محسوب می‌شود. البته در موارد دیگری هم در قانون، اخراج کارگر غیرقانونی تلقی شده است.

حق و حقوق کارگران

مرجع صالح رسیدگی به دعاوی کارگر و کارفرما

هیئت‌های رسیدگی به تخلفات ناشی از کارگری و کارفرمایی بر طبق قانون کار شامل: هیات‌های تشخیص و هیئت‌های تجدیدنظر می‌باشند.

هیئت‌های تشخیص به‌عنوان هیئت‌های بدوی و هیئت‌های حل اختلاف به‌عنوان هیئت‌های تجدیدنظر در این موضوع صالح می‌باشند.

رسیدگی در هیات تشخیص

ترکیب اعضای هیئت تشخیص

  • یک نفر نمایندۀ وزارت کار و امور اجتماعی (به پیشنهاد مدیر کل کار و امور اجتماعی و تأیید وزارت کار).
  • یک نفر نمایندۀ کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان (در صورت عدم تشکیل کانون مذکور انتخاب نماینده به عهده کانون عالی هماهنگی شورا‌های اسلامی کار می­باشد).
  • یک نفر نمایندۀ مدیران صنایع به انتخاب کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایان استان.

شرایط عضویت نمایندگان کارگران و مدیران در هیئت عبارت است از:

  • تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
  • داشتن حداقل ۲۵ سال تمام.
  • داشتن حداقل گواهی­نامه پایان دوره­ ی ابتدایی.
  • داشتن حداقل ۵ سال سابقه­ ی کار یا آشنایی با مقررات کار و تأمین اجتماعی.

مدت اعتبار نمایندگان (مدیران) ۲ سال از تاریخ صدور اعتبار است.

طبق ماده ۱۰ آیین‌نامه هیات تشخیصف جلسه هیات تشخیص با حضور هر سه نفر اعضا تشکیل خواهد شد. ریاست جلسات با نماینده واحد کار و امور اجتماعی بوده و تصمیمات هیئت به اتفاق یا اکثریت آرا اتخاذ خواهد شد. دعوت از طرفین برای حضور در جلسه رسیدگی، برای یک نوبت الزامی است. عدم حضور خواهان، خوانده یا نمایندگان آن‌ها در هریک از جلسات مانع رسیدگی و صدور رأی نخواهد بود.

حقوق کارگر

حدود وظایف هیئت‌های تشخیص

  • رسیدگی و اخذ تصمیم در مورد هرگونه اختلاف فردی بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای مقررات قانون کار، قرارداد یا کارآموزی و موافقت‌نامه‌های کارگاهی می باشد بر عهدۀ هیات تشخیص اداره کار می‌باشد.
  • رسیدگی به اختلافات ناشی از قراردادهای کار که برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین منعقد شده باشد از دیگر مواردی است که هیئت‌های تشخیص صالح به رسیدگی می‌باشد.
  • هرگاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور داشته باشد و یا آیین­ نامه­ های انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی نقض نماید، کارفرما حق دارد در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار (در صورت عدم وجود این شورا نظر انجمن صنفی) علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه به نسبت هر سال سابقه­ ی کار معادل یک ماه آخرینحقوق کارگر به‌ عنوان حق سنوات به وی پرداخته و قرارداد کار را فسخ کند.
  • چنانچه مسئله با توافق حل نشد به هیات تشخیص ارجاع داده خواهد شد. در مدت رسیدگی مرجع حل اختلاف، قرارداد کار به حالت تعلیق درمی‌آید.
  • چنانچه کارگاه مشمول شورای اسلامی کار نبوده و یا شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی در آن تشکیل نشده باشد، اعلام نظر مثبت هیات تشخیص در فسخ قرارداد کار الزامی است.


شرایط شکلی طرح دعوا در هیئت‌های تشخیص و هزینه های آن

برای شروع رسیدگی در مراجع حل اختلاف، باید ذی­نفع یا نماینده قانونی وی، دادخواست خود را به واحد کار و امور اجتماعی محل تقدیم کند. منظور از واحد کار و امور اجتماعی محل، اداره کل، اداره با نمایندگی کار و امور اجتماعی است که آخرین محل کار کارگر در حوزه آن قرار دارد. دادخواست باید کتبی و به زبان فارسی باشد و بر روی برگ­های مخصوص نوشته شود. این دادخواست باید شامل موارد زیر باشد:

  • نام، ‌نام خانوادگی، نام پدر، سال تولد، اقامتگاه، نوع شغل و میزان سابقه کار در کارگاه (چنانچه خواهان کارگر باشد).
  • نام، نام خانوادگی و اقامتگاه خوانده.
  • موضوع شکایت و شرح خواسته به تفکیک مورد.
  • امضاء یا اثر انگشت خواهان.

پرداخت هزینه‌های دادرسی همیشه برای مردم یک دغدغه است؛ اما رسیدگی به دعاوی در مراجع حل اختلاف هیچ هزینه‌ای ندارد و کاملاً رایگان است به طوری که پس از تقدیم دادخواست، وقت رسیدگی با روز و ساعت مشخص تعیین و به کارگر و کارفرما ابلاغ می‌شود.

با استناد تبصره ۲ از ماده ۴ این آیین‌نامه، جهت اقامه دعوی در مراجع حل اختلاف کار‌، علاوه بر خود ذی‌نفع (کارگر یا کارفرما) نماینده قانونی آن‌ها نیز مجاز به ارائه دادخواست و اقامه دعوا است و این نماینده اعم از وکیل دادگستری و یا اشخاص حقیقی دیگری است که با داشتن وکالت رسمی محضری به‌عنوان وکیل طرف دعوی‌، مجاز به تقدیم دادخواست و ورود به دعوا خواهد بود و بر اساس ماده ۱۱ از همین آیین‌نامه، حضور نماینده هریک از طرفین دعوی به شرط داشتن معرفی‌نامه کتبی در حکم حضور خود وی خواهد بود.

حقوق کارگران

روند رسیدگی در هیات تشخیص

هـیـات تشخیص اظهارات طرفین یا نمایندگان آنان را در صورت‌جلسه هیات درج و آن را به امضا و یا اثرانگشت آن‌ها می‌رساند. ارائه دلا‌یل و مدارک، دال بر وجود رابطه کار مابین طرفین و میزان مزد و مزایای بالا‌تر از حداقل قانونی و میزان سابقه کار در کارگاه‌ بر عهده کارگر و ارائه دلا‌یل و مدارک دال بر تأدیه حقوقمذکور و یا عدم شمول مقررات قانون کار به رابطه طرفین،‌ به عهده کارفرماست.با توجه به ماده ۱۰ آیین رسیدگی و چگونگی تشکیل جلسات هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف موضوع ماده ۱۶۴ قانون کار، جلسه هیات تشخیص با حضور هر سه نفر اعضاء تشکیل خواهد شد. ریاست جلسات با نماینده واحد کار و امور اجتماعی بوده و تصمیمات هیات به اتفاق یا اکثریت آراء اتخاذ می‌شود. در صورتی که در جلسه اول هیات تشخیص همه اعضاء حضور نیابند، جلسه بعدی با حضور ۲ نفر از اعضاء که الزاماً یکی از آن‌ها نماینده واحد کار و امور اجتماعی است رسمیت می‌یابد این جلسه در حکم جلسه اول خواهد بود.

در اجرای ماده ۲۶ از آیین‌نامه فوق‌الذکر، چنانچه با وجود رسمیت جلسه هیات تشخیص، اتفاق یا اکثریت آراء حاصل نشود، جلسه تجدید و در جلسه اخیر در صورت عدم حصول اتفاق یا اکثریت آراء تصمیم و نظر نماینده واحد کار و امور اجتماعی محل به منزله رأی هیات تشخیص خواهد بود.

هیات پس از وصول شکایت با رعایت نوبت، وقت رسیدگی را تعیین و طرفین را برای ادای توضیحات دعوت می‌کند. عدم حضور کارفرما یا نمایندۀ او مانع رسیدگی نخواهد بود.جلسات هیات تشخیص در محل وزارت کار و امور اجتماعی و به ریاست نماینده­ ی وزارت کار و امور اجتماعی و حتی‌الامکان در ساعات اداری تشکیل خواهد شد.تصمیمات با اکثریت آرا اتخاذ می­شود. هیات تشخیص در صورت لزوم می­ تواند موضوع را به تحقیق ارجاع نماید.

اجرای رای هیات تشخیص

رای هیات تشخیص اداره تعاون، کار و رفاه به خوانده ابلاغ شد. این رای باید اجرا شود. با وجود اینکه رسیدگی به اختلاف بر عهده هیات تشخیص وزارت کار بوده است، در مواردی ممکن است اجرای رای به دادگاه‌ها واگذار شود. محاکم دادگستری علاوه بر اجرای آرای صادره از دادگاه‌های دادگستری، آرای صادره از هیات تشخیص و هیات حل اختلاف را نیز اجرا می‌کنند، بدین‌صورت که اگر رای قطعی به سود کارگر صادر شود ولی کارفرما از آن تبعیت نکند با درخواست کارگر، عین رای برای اجرا به دادگستری مربوطه ارسال خواهد شد. در اداره دادگستری بر اساس رای صادره، اجراییه صادر و به کارفرما ابلاغ می‌شود. اگر رای مبنی بر بازگشت به کار کارگر باشد، کارفرما ظرف ۱۰ روز از دریافت برگه اجراییه فرصت دارد آن را به اجرا بگذارد و کارگر را مشغول به کار کند و اگر رای صادره مبنی بر مطالبه طلب از کارفرما باشد ظرف یک ماه از ابلاغ اجرائیه می‌بایست طلب کارگر را تأدیه کند در غیر این صورت کارگر می‌تواند تقاضای توقیف اموال کارفرما را معادل طلب خود بنماید.

حقوق کارگران

موارد تعلیق از شغل کارگر

در مواردی که بر اساس ماده ۱۵ قانون کار، به واسطه حوادث قهری یا حوادث دیگری که غیرقابل پیش‌بینی و پیشگیری هستند، کارگاه برای مدتی تعطیل می‌شود، یا بر اساس ماده ۱۶، کارگر از مرخصی بدون حقوق یا مرخصی تحصیلی تا مدت دو سال استفاده می‌کند یا بر اساس ماده ۱۷، کارگر برای مدتی توقیف یا حبس می‌شود یا بر اساس ماده ۱۹، کارگر به خدمت وظیفه سربازی اعزام می‌شود، در تمام این موارد، قرارداد کاری بین کارگر و کارفرما به حالت تعلیق در می‌آید. حالا اگر پس از رفع مانع و بازگشت کارگر به کارگاه، کارفرما از پذیرش کارگر امتناع کند، بر اساس ماده ۲۰ قانون کار، این اقدام کارفرما در حکم اخراج غیرقانونی بوده و کارفرما باید پذیرای مسئولیت در این خصوص باشد. همچنین اگر کارفرما به هر دلیلی پیش از اتمام قرارداد، کارگر را از کارگاه اخراج کند، بازهم مورد از مواردی است که اخراج کارگر غیرقانونی تلقی می‌شود.

ضمانت اجرای اخراج غیر قانونی کارگر

اگر کارفرمایی کارگر را به صورت غیرقانونی و خلاف مقررات اخراج کارگران اخراج کند، بر اساس ماده ۲۰ قانون کار، کارگر باید ظرف مدت ۳۰ روز به هیات تشخیص روابط کارگر و کارفرما مراجعه کند و درخواست بازگشت به کار را ارائه کند؛ هیات تشخیص کارفرما را فراخوانده و در این خصوص از وی توضیح می‌خواهد. اگر اخراج کارگر بر اساس دلایل موجه و با طی مراحل قانونی باشد که کارفرما تنها مکلف به پرداخت حق و حقوق قانونی کارگراست اما اگر کارفرمایی دلیل موجهی برای اخراج کارگر نداشته باشد، در این صورت، هیات تشخیص حکم به بازگشت کارگر به محل کار خود را صادر می‌کند. اگر کارفرما از پذیرش کارگر امتناع کند یا کارگر تمایلی به بازگشت به محیط قبلی را نداشته باشد، در این صورت، کارفرما مکلف است از تاریخ اخراج، حقوق کارگر را پرداخت کرده و به ازای هر سال سابقه کار، معادل ۴۵ روز حقوق به عنوان حق سنوات به وی پرداخت کند. البته باید به این نکته توجه داشت که در حالت عادی، بر اساس ماده ۲۷ قانون کار، حق سنوات به ازای سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق محاسبه می‌شود و اگر کارگری اخراج شود، حق سنوات به میزان هر سال سابقه معادل ۴۵ روز محاسبه خواهد شد.

لایحه اصلاحی قانون پرداخت پاداش و عیدی کارگران مصوب مورخ ۷۰/۵/۳۰

لایحه اصلاح لایحه قانون تامین منافع کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاههای صنعتی و تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین سابق، مصوب ۲۳/۴/۱۳۵۹
ماده واحده – کلیه کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد، بعنوان عیدی و پاداش بپردازند . مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

  • تبصره ۱- مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یکسال در کارگاه کار کرده‌اند باید به ماخذ ۶۰ روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد. مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده در فوق تجاوز نماید .
  • تبصره ۲-در کارگاه هائی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می نمایند. عرف کارگاه معتبر خواهد بود .
  • تبصره ۳- رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای این قانون در صلاحیت مراجع پیش بینی شده در فصل حل اختلاف قانون کار است .
  • تبصره ۴-این قانون از تاریخ تصویب، جایگزین لایحه قانونی تامین منافع کارگران مشمول قانون سهیم کردن در منافع کارگاههای صنعتی و تولیدی مصوب ۱۳۴۱ و لغو قوانین سابق مصوب ۲۳/۴/۱۳۵۹ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران می گردد.

کارگر

میزان عیدی و پاداش کارگران ساعتی

معمولا برای کارکنان ساعتی که و دستمزد آن‌ها متغیر و حقوق ماهانه ثابت نداشته مبنای محاسبه برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان قرار خواهد گرفت.

نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحد‌های دولتی

قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال ۱۳۷۴ اعتبار قانون تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۱۳۷۰ را لغو نکرده است، بنابراین حکم تعیین عیدی معادل ۶۰ روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به قوت خود باقی است؛ ضمناً کارگاه در قانون کار به اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می‌شود به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند ۱۳۷۰ مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.

عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می‌کنند.

اگر به شکلی رابطه کارگران با کارگاه قطع می‌شود، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا… به نسبت مدت کارکرد آنها مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.

بازدید : 21
شنبه 30 مرداد 1400 زمان : 16:57

دولت باید فکر برداشت از صندوق تامین اجتماعی برای ارائه خدمات حمایتی به همگان را از سر بیرون کند و به این بیندیشد که چطور می‌توان اصل ۲۹ قانون اساسی را بعد از اینهمه سال پیاده کرد و چطور می‌توان به همه‌ی شهروندان خدمات درمانی رایگان و مستمری ایام کهولت پرداخت.

به گزارش خبرنگار ایلنا، بحثِ «نظام متمرکز تامین اجتماعی» چندی‌ست که مطرح شده است؛ مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود به درستی بر لزوم استقرارِ «نظام متمرکز تامین اجتماعی» به عنوان یکی از رهکارهای اصلیِ حل مشکلات معیشتی مردم فرودست تاکید کردند و متعاقب آن، وزیر کار خبر داد که طرح این نظام متمرکز، در وزارت کار در دست تدوین است و به زودی به رئیس جمهور تقدیم می‌شود.

در نامه‌ای که شریعتمداری خطاب به رهبری نوشته است، آمده است: «برنامه عمل به فرمایش حضرتعالی در خصوص «ایجاد نظام متمرکز تامین اجتماعی برای آحاد مردم» با بهره‌گیری از دانش کارشناسان، متخصصین و شرکای اجتماعی و با استفاده از ظرفیت قانون ارزشمند ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی، با جدیت پیگیری، تدوین و به فوریت تقدیم رئیس محترم‌جمهوری خواهد شد.»

ایجاد یک نظام متمرکز و سراسری برای ارائه خدمات تامین اجتماعی به آحاد مردم، قبل از هرچیز یک وظیفه‌ی حاکمیتیِ مغفول مانده است که براساس الزامات صریح قانون اساسی، بایستی خیلی پیشتر در دستور کار دولت‌ها قرار می‌گرفت.

مبنای کار چیست؟

مبنای اصلی کار، «اصل ۲۹ قانون اساسی» است که بیمه و تامین اجتماعی را یک «حق مسلم شهروندی» می‌داند که استیفای این حق، تماماً برعهده‌ی دولت است.

اصل ۲۹ قانون اساسی می‌گوید: «برخورداری از تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی‌سرپرستی، درراه‌ ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت‌های پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایت‌های مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تامین کند.»

همانطور که به صراحت در اصل ۲۹ تاکید شده، اعتبار مورد نیاز برای ارائه‌ی خدمات تامین اجتماعیِ سراسری بایستی از محل درآمدهای عمومی یعنی بودجه بیت‌المال فراهم شود؛ پس قبل از هرچیز، وزارت تعاون اگر به راستی قصد ایجاد یک نظام متمرکز برای تامین اجتماعی دارد باید برای آن در لایحه بودجه ۱۴۰۰ که در دست تدوین است، ردیف بودجه جداگانه و علیحده اختصاص دهد. «تامین اجتماعیِ همگانی» باید از محل درآمدهای دولت و با پول بیت‌المال پیاده‌سازی و اجرا شود.

با این حال، وزیر کار در تنها نامه‌ای که در این خصوص نوشته، هیچ توضیح بیشتری در ارتباط با سازوکار و نظام اجرایی این نظام متمرکز ارائه نداده است و آنچه اینجا می‌تواند محل نگرانی به خصوص برای طبقه‌ی کارگر باشد، شباهت صوری و اسمیِ این نظام متمرکز با «سازمان تامین اجتماعی» به عنوان صندوق بیمه‌ای و بازنشستگی طبقه‌ی کارگر است.

چرا کارگران نگرانند؟!

عبارتِ استاندارد و علمیِ «تامین اجتماعی» در اذهان به غلط سازمان تامین اجتماعی را متبادر می‌سازد؛ همانطور که پیش از این نیز هر نوع تلاش برای ارائه خدمات بیمه‌ای و درمانی به اقشار خاص از خدمه مساجد گرفته تا رانندگان و قالیبافان، موجب ایجاد بار تحمیلی و هزینه برای سازمان تامین اجتماعی شده است، این بار نیز این نگرانی وجود دارد که تلاش برای ارائه خدمات تامین اجتماعی به آحاد ملت، باری باشد بر دوش سازمان بین النسلی تامین اجتماعی که اندوخته و ذخیره تاریخی طبقه‌ی کارگرِ ایران و دارایی صد درصدی آنهاست.

حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در این رابطه با تاکید بر ضرورت اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی و انتقاد از چند دهه غفلت در اجرایی نشدن آن به ایلنا می‌گوید: «نظام متمرکز تامین اجتماعی هیچ ربطی به سازمان تامین اجتماعی ندارد؛ اما در مورد برداشت از نامه آقای شریعتمداری، خلط مبحث شده است، یعنی وقتی که موضوع نظام متمرکز تامین اجتماعی مطرح می‌شود، نگاه‌ها به سوی تامین اجتماعی فعلی است درحالی‌که سازمان تامین اجتماعی، آن نظام جامع تامین اجتماعی هدفگذاری شده نیست بلکه بیمه اجتماعی کارگران است. همین خلط مبحث باعث شده در طول چهل‌سال نظام جمهوری اسلامی، همواره بارهای متعددی به سازمان تامین اجتماعی تحمیل شود.»

بنابراین نگرانی کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی بابت طرحی که وزیر کار در دستور کار قرار داده، به غایت جدی‌ست؛ آیا باز هم می‌خواهند از کیسه‌ی کارگران خرج عموم مردم کنند؛ آیا وقتی از ذیل تا صدر نظام مدیریتی سازمان تامین اجتماعی «دولتی» و در اختیار دولت است، نمی‌توان این احتمال ناراحت‌کننده را پررنگ دانست که بیایند سرخود از منابع سازمان بردارند و با آن نظامی به نام نظام متمرکز تامین اجتماعی پیاده کنند؟!

علی اکبر عیوضی (فعال صنفی بازنشستگان کارگری و عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تهران) نیز در رابطه با این نگرانی جدی به ایلنا می‌گوید: «ایجاد نظام متمرکز تامین اجتماعی براساس اصل ۲۹ قانون اساسی، وظیفه‌ی بدون تنازل دولت است اما هیچ ارتباطی با صندوق تامین اجتماعی ندارد؛ از منابع این صندوق نباید برای نظام متمرکز تامین اجتماعی هزینه کنند یا از آن برداشت نمایند چراکه این صندوق، صندوقی خصوصی‌ست و کسانی در آن سهیم و ذی‌حق هستند که حق بیمه به آن پرداخته‌اند؛ بنابراین نگرانیم دولت از این صندوق برای انجام وظیفه‌ی اصلی خودش که خدمات‌رسانی بیمه‌ای به آحاد ملت است، استفاده کند. در ارتباط با نامه‌ی وزیر کار هم باید بگویم اگر منظور ایشان، ایجاد نظام متمرکز با استفاده از منابع خزانه دولت است، امری جداست اما اگر منظورش استفاده از منابع سازمان تامین اجتماعی است، باید بگویم با این کار به حقوق کارگران و بازنشستگان خیانت می‌شود و بدون تردید، جامعه‌ی کارگری اعتراض خواهد کرد.»

با اینهمه شاید سوءتفاهم پیش آمده، ریشه‌ی لغوی داشته باشد؛ اگر نامِ «سازمان تامین اجتماعی» به چیزی دیگری مثلاً «سازمان بیمه‌گر کارگران» تغییر می‌کرد، تا این حد این سازمان در معرض هجمه‌های مختلف برای دست‌اندازی و برداشت واقع نمی‌شد.تا اسمِ تامین اجتماعی می‌آید، همه یاد سازمان تامین اجتماعی می‌افتند! «تامین اجتماعی» عبارتی کلی و به معنای ارائه‌ی خدماتِ حمایتی به جامعه‌ی هدف شامل درمان، مقرری و مستمری است اما صندوق تامین اجتماعی ایران مانند سایر صندوق‌های بیمه‌ای خاص، همگانی نیست و فقط به گروه خاصی تعلق دارد.

آیا کارگران مخالفند؟

اما آیا طبقه‌ی کارگر با ایجاد یک نظام متمرکز تامین اجتماعی که اصولی و درست با استفاده از اعتبارات دولتی و با هدف ارائه خدمات درمانی و بیمه‌ای رایگان به آحاد ملت ایجاد شود، مخالفتی دارند؟ باید گفت اگر این نظام، صحیح، اصولی و براساس استانداردهای جهانی پیاده شود – کمااینکه بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان، نظام همگانی و متمرکز تامین اجتماعی دارند و همه شهروندان تحت پوشش بیمه‌های درمانی و مستمری بازنشستگی هستند، مثلاً در آلمان طرح هارتس ۴ با همین هدف ایجاد و مستقر شده است- کارگران نیز به عنوانِ «بخشی از شهروندان کشور» که اتفاقاً در لایه‌های پایین درآمدی هستند و بیشتر از دیگران به حمایت‌های دولتی نیاز دارند، می‌توانند از این نظام منتفع شوند.

پس مخالفتی با اصل چنین نظامی وجود ندارد بلکه مخالفت با شیوه‌ی ایجاد و استقرار آن است که با توجه به تجربه‌های مشابه پیشین، کارگران را نگران می‌سازد.

عیوضی در ارتباط با عدم مخالفت کارگران و بازنشستگان با نظام متمرکز خدمات اجتماعی می‌گوید: «کارگران نیز مانند سایر طبقات مردم باید در چنین نظامی شریک باشند و از آن استفاده کنند؛ این بحث، مانند بحثِ «سرانه درمان» است که دولت به همه مردم می‌دهد اما چهل سال است کاملاً فراموش کرده که وظیفه دارد سرانه درمان کارگران را نیز بپردازد!»

روش اصولی چیست؟

بنابراین هیچ کس مخالفتی با اجرایی شدن اصل ۲۹ قانون اساسی بعد از چهل سال غفلت و اهمال ندارد اما بحث بر سر شیوه‌ی اجرای آن است. بهترین و اصولی‌ترین شیوه، این است که دولت در لایحه بودجه‌ی سال آینده ردیفی خاص برای ایجاد این نظام در نظر بگیرد؛ سپس در طراحی آن، بخش درمان را به بیمه سلامت بسپارد و بخش مقرری و مستمری آن را نیز به صندوقی همگانی که تنها برای این هدف تاسیس شده بسپارد، چنین چیدمانی بدون تردید می‌تواند بسیار مفید فایده باشد.

در چنین شرایطی، دولت بایستی به تعداد جمعیت کشور برای همه شهروندان، سرانه درمان به این صندوق واریز نماید و کارگران شاغل و بازنشسته نیز می‌توانند مشابه بقیه‌ی شهروندان از این منابع درمانی برای دریافت خدمات باکیفیت و رایگان استفاده کنند؛ آنگاه آن نه/بیست و هفتم سهم درمانی که کارگران هر ماه به صندوق تامین اجتماعی می‌پردازند، می‌تواند صرفِ خدمات درمانی در سطوح بالاتر و با کیفیت بیشتر شود.

اگر چنین ساختاری پیاده شود می‌توان ادعا کرد که همگان از خدمات تامین اجتماعی –شامل درمان رایگان، مقرری بیماری و بیکاری و همچنین مستمری سالمندی و کهولت- بهره‌مند هستند و افرادی که صاحب شغل مستمر بوده‌اند و ماهانه حق بیمه به صندوق بازنشستگی اختصاصی خود پرداخته‌اند، خدمات بهتر، مستمری بیشتر و حمایت غنی‌تر دریافت می‌کنند؛ عدالت نیز جز این حکم نمی‌کند.

با این حساب، دولت باید فکر برداشت از صندوق تامین اجتماعی برای ارائه خدمات حمایتی به همگان را از سر بیرون کند و به این بیندیشد که چطور می‌توان اصل ۲۹ قانون اساسی را بعد از اینهمه سال پیاده کرد؛ چطور می‌توان به همه‌ی شهروندان خدمات درمانی رایگان و مستمری ایام کهولت پرداخت تا دیگر شاهد صحنه‌های ناگواری مانند تکدی‌گری یا دستفروشی پیرمردان و پیرزنانی که شاغل نبوده‌اند و حقوق بازنشستگی ندارند، نباشیم یا واقعاً وقتی در خانه‌ای یک نفر مریض می‌شود، اعضای خانواده رنجی جز رنج تیمارداری مریض نداشته باشند.

منبع: ایلنا

تعداد صفحات : 0

درباره ما
آمار سایت
  • کل مطالب : 241
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 45
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 5
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 46
  • بازدید ماه : 309
  • بازدید سال : 964
  • بازدید کلی : 24165
  • <
    پیوندهای روزانه
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی